Audrey werkt nu 1,5 jaar bij onze locatie Harg-Spaland. Na maar liefst 16 jaar werkzaam te zijn geweest bij een andere zorgorganisatie, maakte ze de overstap naar de Frankelandgroep. Wat ze precies doet op de psychogeriatrische afdeling van Harg-Spaland in Schiedam, vertelt ze je graag!
Mijn naam is Audrey Jongaman, ik ben 45 jaar en woon in Schiedam. Dat is ook de reden dat ik op zoek ben gegaan naar een baan dichterbij huis. Ik werkte voorheen bij een zorgorganisatie in Rotterdam en merkte dat de reistijd me ging tegenstaan, ik reis namelijk met het openbaar vervoer. Het maakte mij eigenlijk niet zoveel uit welke locatie. Er was een vacature bij Harg-Spaland en zo ben ik hier terecht gekomen. Het contact liep via een oud collega. Ik had een heel fijn gesprek met het afdelingshoofd en de ontvangst gaf mij de doorslag.
Bij mijn vorige baan ben ik goed opgeleid, dat wilde ik ook graag. Ik heb er een opleiding gevolgd, genaamd gespecialiseerd verzorgende psychogeriatrie (GVP). Daardoor kreeg ik meer inzicht in de oorzaken van gedrag van mensen met psychogeriatrische aandoeningen. Zo kan ik ook beter in contact komen met de bewoners én met familie en mantelzorgers. Binnenkort mag ik een interne training volgen: passiviteit in het dagelijkse leven (PDL). Dit is een training die ervoor zorgt dat ik als verzorgende beter de dagelijkse verzorging kan overnemen en dit als prettig wordt ervaren door onze bewoners.
Ik wil mensen graag vertroetelen, echt in de zorg. Mijn hele familie werkt in de zorg. Vroeger heb ik werken bij de politie overwogen: communiceren met mensen en werken in pak, dat leek mij wel wat. Maar zoals er thuis over de zorg werd gesproken, dat heeft me echt geraakt en ik besloot daarom een verzorgende opleiding te gaan doen. En dit past me gewoon heel goed. Rustgevend ben ik, ik heb geen stress. Kalmte is denk ik het belangrijkste om dit werk goed te kunnen doen. Verzorging in de psychogeriatrie spreekt me het meeste aan. Het contact en zorgen voor die glimlach bij de bewoners, dat is waar ik het voor doe. Je ziet dat de mensen hun best blijven doen, ondanks dat hun hersenen niet altijd meer meewerken. Ik heb een aantal jaren in somatiek gewerkt, maar dat vind ik minder interessant. Mensen met psychogeriatrische aandoeningen gaan bijvoorbeeld terug naar vroeger, waardoor ik merk dat ik toch contact heb.
Bij mijn vorige werkgever werkten we in zelfsturende teams en was ik subhoofd. Het was even aftasten hoe het werken in een kleiner huis mij zou bevallen en in de functie van verzorgende. Het was zeker even wennen, maar ik voel me hier heel erg thuis. Iedereen kent elkaar, helpt elkaar. Door het hele huis. Ik werk nu onregelmatige diensten en wil op den duur wel weer als subhoofd aan de slag. Dat vind ik ook wel fijn omdat mijn diensten dan weer overdag zijn. Ik ben ook al een paar keer gevraagd, maar voor nu wil ik de bewoners en hun families leren kennen. Subhoofd komt wel weer.
In de eerste golf en tot voor kort in de tweede golf hebben we weinig besmettingen gehad, Helaas greep ook corona toch op onze locatie Harhg-Spaland om zich heen en zijn zowel bewoners als collega's besmet. Ik vind dat mensen in mijn omgeving weinig rekening houden met de regels. Ik stoor me daaraan, omdat ik zelf met kwetsbare mensen werk.
"Gedisciplineerd, met heel mijn HART, ik ben zo enthousiast, dit werk geeft me veel energie en voldoening."
Audrey Jongaman, verzorgende Harg-Spaland
Noot van de interviewer: nadat het interview is afgerond, lopen we samen over afdeling 3, de afdeling waar Audrey werkt. Een van de bewoners volgt ons, vooral Audrey natuurlijk. Ze volgt haar overal, totdat we de afdeling af gaan. Daar vertelt Audrey mij dat deze bewoner heel erg rustig wordt van haar. Daar doet ze het voor en dat is heel mooi om te zien. Ik kan me voorstellen dat ze voldoening hieruit haalt. Het is zo puur! Geweldig om te zien.