Van Soedan naar Schiedam en van vakantiekracht tot verzorgende IG
Dat hij ‘iets met zorg’ wilde gaan doen, wist Adam Adam eigenlijk al heel lang. Hij houdt van het persoonlijke contact, het één op één bezig zijn, het zorgen voor mensen. “Ik verloor mijn vader toen ik heel jong was. Zijn dood was te voorkomen geweest als mijn vader de juiste zorg had gekregen. Hetzelfde geldt voor mijn zus, zij overleed op 35-jarige leeftijd. Daardoor wist ik eigenlijk al snel dat ik voor mensen wilde zorgen. Ik wilde graag arts worden,” zegt Adam. “De zorg die ik mijn vader en zus graag had willen kunnen bieden, die geef ik nu aan de bewoners. Ik kan er echt mijn hart in kwijt.”
Aan de slag
“Mijn vader is Soedanees, mijn moeder Nigeriaans. Zelf ben ik de jongste van zeven kinderen,” vertelt Adam. “In 2018 kwam ik in Nederland terecht, ik was toen 23 jaar.”
Toen Adam in Nederland aankwam, kende hij niemand en voelde hij zich best wel alleen. Ook sprak hij de taal niet. “Ik kreeg twee dagen per week taalles. Dat vond ik te weinig want het ging me veel te langzaam! Gelukkig kreeg ik toen, via de Bibliotheek, een taalmaatje. Dit was een ontzettend lieve oudere dame, die mij met allerlei dingen heeft geholpen. Zij gaf mij drie keer per week extra taalles en op haar advies ben ik ook overgestapt naar een andere school. Pas toen ging het écht hard: binnen zes maanden behaalde ik het A1 niveau Nederlandse taal, gevolgd door A2 en binnen anderhalf jaar rondde ik mijn inburgeringscursus af. Toen kon ik echt aan de slag!”
Begonnen als vakantiekracht
In 2023 begon hij bij de Frankelandgroep als vakantiekracht. Een zomer lang werkte hij bij de huishoudelijke dienst. Dat beviel hem goed, want hij is gek op poetsen. “Ik vind het prettig als alles schoon en fris is,” lacht hij. Daarna ging hij als gastheer aan de slag, bij de vliegende brigade, op afdeling 3 in locatie Frankeland. En vervolgens startte hij als stagiair in de zorg. Hij ging de opleiding tot helpende volgen. Die heeft hij inmiddels afgerond en vanaf februari 2025 gaat hij beginnen aan de opleiding tot verzorgende IG en werkt hij op afdeling 1 van Frankeland.
Zijn afdelingshoofd, Bianca van den Berg, zegt over hem: “Wij zagen gelijk dat Adam ontzettend lief en zorgzaam is voor de bewoners én een leuke collega. Het is net alsof hij er altijd al bij heeft gehoord. We zagen dat hij dolgraag verder wilde leren en hij heeft daarom hard geoefend met rekenen. We hebben er een leuke collega bij, die leergierig is. En de bewoners zijn gek op hem!”
Iedereen heeft wel iets speciaals
Het maakt voor Adam niet uit voor wie hij zorgt; een bewoner met dementie, of juist een bewoner die somatische (lichamelijke) klachten heeft. “Iedereen heeft wel iets speciaals,” zegt hij. “Een van de bewoners lijkt precies op mijn opa van mijn moeders kant, die zegt wat er in hem opkomt. Schitterend vind ik dat!”
“Een van de bewoners hier op de afdeling doet mij denken aan mijn eigen opa.”
Adam Adam, verzorgende IG in locatie Frankeland
Wie goed doet...
Wat hij verder nog leuk vindt om te doen? Zingen, sporten en koken. “Ik heb leren koken van mijn zus en kook graag Egyptische, Libanese en Soedanese gerechten, met veel vlees, groenten, rijst en zoete aardappel,” zegt hij. “En ik ben ook dol op mijn kat, die heet Linda.” Hij laat een foto van haar zien.
Door wat hij heeft meegemaakt, heeft hij een levensfilosofie die goed past bij het werken bij de Frankelandgroep én de ouderenzorg. “Het klaarstaan voor anderen, dat is iets wat ik echt heb geleerd. Wie goed doet, goed ontmoet, zeggen ze in Nederland, toch? Daar gaat het om!”
Als Adam in februari 2025 start met de opleiding tot verzorgende IG, dan krijgt hij een dag per week les en gaat hij vier dagen per week werken. Alle boeken heeft hij al in huis. “Ik ben vast begonnen,” vertelt hij. “Als ik iets eenmaal in mijn hoofd heb, dan wil ik het ook gewoon gaan dóén. Uiteindelijk lukt het dan, daar vertrouw ik op.”
Het moet in je hart zitten
Heeft Adam nog tips voor mensen die twijfelen of ze in de ouderenzorg zouden willen gaan werken? “Er zijn best veel vooroordelen als het gaat om werken in de ouderenzorg. Toen ik een oud-collega vertelde dat ik dit werk ging doen, zei ze: oh, dan ga je zeker billen wassen? Terwijl, het werken hier zoveel meer omvat dan alleen wassen! Het moet in je hart zitten, je moet het vóélen. Het contact met de mensen, de warmte, een praatje maken en de gezelligheid, maar ook de kans aangrijpen om bewoners een zinvolle dag te geven… en dankzij Bianca voelde ik me ook meteen ontzettend welkom op de afdeling. Iedereen die twijfelt kan ik het aanraden om een keer bij ons te komen kijken. Als je gemotiveerd bent en houdt van mensen, dan kun je ver komen. Kijk maar naar mij!”
Wil jij ook tot bloei komen bij de Frankelandgroep? Klik hier voor al onze vacatures!