Onze collega Iris vertelt: maatschappelijk werk
Hoe ziet het werken bij de maatschappelijke dienst van de Frankelandgroep eruit? Lees hier het verhaal van Iris van den Ouden, ze werkt nu 3 jaar bij de Frankelandgroep als maatschappelijk werkende.
Vertel, wie ben je?
Mijn naam is Iris van den Ouden, 27 jaar. Ik ben opgegroeid in Maasland en woon nu in Rotterdam, samen met mijn vriend. Ik ben ooit gestart met een MBO opleiding hotelschool. Dat bleek toch niet helemaal mijn ding, ik heb de opleiding wel afgerond. En ik wilde nog verder studeren en ben gaan onderzoeken wat beter bij me past. Zo kwam ik bij maatschappelijk werk terecht. Ik ben toen een HBO opleiding gaan doen bij Hogeschool InHolland, maatschappelijk werk en dienstverlening. Dat bleek een schot in de roos. Ik ben veel meer geïnteresseerd in de mens zelf, in plaats van de aankleding om mensen heen. Het faciliteren was niet zo mijn ding. Maatschappelijk werk heeft voor mij meer diepgang.
Wat houdt jouw werk bij de Frankelandgroep in?
Als iemand op onze wachtlijst terecht komt, dus wacht op een plek binnen één van onze locaties, zorg ik voor de juiste begeleiding van de toekomstige bewoner en zijn/haar mantelzorgers. Eerst is er telefonisch contact en plan ik een intakegesprek. Dan spreek ik thuis af met deze persoon en zijn/haar mantelzorgers. Ik begeleid alleen mensen met een vorm van dementie dus een indicatie hebben voor een verblijf binnen de Frankelandgroep. Dat kan best even duren, soms begeleid ik 1,5 tot 2 jaar voordat het plekje daadwerkelijk vrijkomt. In die tijd heb ik veelvuldig contact met mantelzorgers, breng ik het netwerk in kaart en geef adviezen om het langer thuis wonen draagbaar te houden. Naast de persoonlijke gesprekken met de toekomstige bewoner en de mantelzorger(s) heb ik ook verschillende overleggen. Ik neem deel aan multidisciplinaire overleggen, MDO’s genaamd, ben betrokken bij de vanuit locatie Frankeland georganiseerde Alzheimer cafés. Het is eigenlijk heel breed en afwisselend wat ik doe. Ik werk vooral voor onze locatie Frankeland, daar ben ik onderdeel van de multidisciplinaire zorgteams en heb ik regelmatig overleg met afdelingshoofden, artsen en psychologen.
Omdat ik veel met ouderen met dementie en hun mantelzorgers werk, hou ik mezelf goed op de hoogte van ontwikkelingen rondom dementiezorg. Dan weet ik wat het inhoudt en kan ik er goed op inspelen.
Waarom de ouderenzorg?
Je hebt zoveel meerwaarde als maatschappelijk werker. Je doorloopt een heel traject en zorgt op het juiste moment voor de juiste plek voor onze dementerende medemens. Eenmaal geplaatst blijven we iemand volgen en dat kan soms leiden tot een interne doorplaatsing. Het kan zijn dat iemand niet helemaal past binnen een afdeling en dan kijken we samen welke afdeling wel zou passen.
Waarom werk je voor de Frankelandgroep?
Iedereen begroet elkaar, het voelde goed toen ik hier binnen stapte en dat is zo gebleven. Dat heeft zeker ook met de ouderenzorg te maken, hun kwetsbaarheid, ik voel de dankbaarheid. Niet alleen bij de toekomstige bewoners maar zeker ook bij hun familie en mantelzorgers. En de voldoening voor mezelf is de vooruitgang die ik toch elke keer zie in het begeleiden van een traject. Ik krijg de mogelijkheid om mezelf te ontwikkelen, ik ben voorlopig nog niet uitgeleerd. Ik doe bijvoorbeeld nu een NLP training, heel nuttig voor mij en kan ik direct inzetten. Ik krijg hierdoor beter inzicht in communicatie en hoe zaken beter te verwoorden. NLP (neuro linguistisch programmeren) training houdt in dat ik mijn 'mind' wordt getraind om effectiever te communiceren.
De sfeer in mijn team, met collega's van de maatschappelijke dienst is heel fijn. Iedereen is toegankelijk en we werken goed samen.
Na mijn opleiding starten was ook best spannend. Het is nogal een verantwoordelijkheid. Ik vond mijn eerste intakegesprekken ook indrukwekkend. Ik heb natuurlijk geleerd hoe je het beste een gesprek kan voeren in theorie maar ja, hoe doe je dat in de praktijk? Dat heb ik ook echt geleerd in de praktijk, dan pas gaat het leven. Bijvoorbeeld het omgaan met mensen die heel vervelend aandringen op een plek, die bijvoorbeeld een familielid zo snel mogelijk in een van onze locaties opgenomen wil hebben. Dat leer je niet in de schoolbanken, dat heb ik hier geleerd, omgaan met ingewikkelde situaties. Nu ben ik dan ook helemaal niet meer onzeker.
“Ik haal veel energie uit de dankbaarheid, als iemand zich helemaal thuis voelt bij ons. Waar deze bewoner de zorg krijgt die hij of zij hard nodig heeft en de familie en mantelzorg weer een andere rol kunnen vervullen die minder zwaar is!”
Iris van den Ouden - maatschappelijk werker